Tayland merkezli Prestige Leaf firması sahibi Zafer Atıcı mezun olduğu Tütün Eksperliği Yüksekokulu öğrencilerine burs bağışında bulundu.

Tütün Eksperliği Yüksekokulu 1994 yılı mezunlarından Zafer Atıcı, Tütün Eksperleri Derneği Eski Başkanı Servet Yaprak, Yüksekokul Müdürü Prof. Dr. Rana Kibar, Akhisar MYO Müdürü Prof. Dr. Kadir Ay ile birlikte Üniversite Rektörü Prof. Dr.  Ahmet Ataç’ı ziyaret etti. 

Tayland merkezli Prestige Leaf firması sahibi olan Zafer Atıcı, mezun olduğu okulun tütün alanında dünyada tek okul olduğu ve dünya piyasasına tanıtılması yönünde katkı sağlamak istediğini ifade etti. Aynı zamanda Yüksekokul Endüstri Danışma Kurulu üyesi olan Atıcı, fikirsel katkıları yanında yüksekokul öğrencilerine burs vermeyi sürdüyor. 

Zafer Atıcı;  “İzmir’in şirin köyü Ören’de, 30 Ağustos 1975 de dünyaya gelmişim. Ailecek çiftçilik, ticaret, üreticilik, esnaflık yaptıysak da tarımı hiç bırakmadık. Daha 6 aylıkken annem-babam tarlada çalışırken ağacın altında uyuduğum söylendi. 5 yaşımdan 16 yaşıma kadar da tarlalarda ailemle beraber calıştım. Bir de rekorum vardır; hazirandan eylüle kadar 100 gün üstüste hiç ara vermeden tarlaya gittik. Ama 11 yaşında Ağustos sıcağında Kemalpaşa Lisesi Kütüphanesi’nden ödünç aldığım 32 kitabı da tarlalarda bir yaz boyunca okumuştum. İzmir Atatürk Lisesi’nde yatılı lisede okurken, calışmanın üzerine disiplin, memleket sevgisi de eklendi. Nasip ki, tıp isterken İstanbul Üniversitesi Tütün Teknolojisi Mühendisliğini kazandım. Eklemem gerekir ki o zamanlarda bu okulun giriş puani Tıp Fakültesi düzeyindeydi.

Büyükşehir İstanbul, 17 yaşımda daha da kocamandı. Orada da hayatta kalma stajı yapmış olduk. 1994 yılında okulumuz şu anki yerine, Akhisar’a taşındı. Para yetmiyordu talebeyken, hiç yetmedi, hep kıt-kanaat geçti, ama çalışma arzusu vardı. Parasızlık bu yıllarda öğrenilmişti.Üç-dört arkadaş özel firmaların kapılarını aşındırarak hem okuyup hem çalışmaya başladık. 

Okulun 4. yılında minnet duyduğum kişiler tarafından elimden tutulup bir özel firmada çalışmaya başladık, ama birseyler yine eksikti. Çünkü, fabrika ve kağıtlardan başka bir şey görmüyordum. Yabancı diller ve bilgisayar kurslarina başladım. O zamanlar MS-DOS, EXCEL bilmek büyük marifetti. İngilizce, İtalyanca darken TOEFL, GMAT calışmaya başladım. Hedefim dünyaya açılmaktı hep. Şöyle bir anektod da yaşamıştım: “Çiftçilerle İngilizce mi konuşacaksın?” diye alay edilmişti. Ama içimden demiştim “Niye olmasın?” Ve gün geldi 2004 yılında Hindistan’da, daha önce Londra’da BBC de çalışıp köyüne dönen bir tütün çiftçisi ile İngilizce konuştum. Öğrenme isteği ve hayat boyu öğrenci olabilmekten daha iyi bir yatırım yaptığımı hatırlamıyorum. Yıl 1997, ver elini Çin. Bu da yüksek yerden okyanusa atlama hikayesi olmuştu. 

1999 Hindistan…2000 Thailand...Uzakdoğu, Amerika, Avrupa seyahatleri…O zamanlarda internet yoktu. Bir telefon etmek maaşın yüzde 10 u tutuyordu. Tecrube, zorluklarla kazanılıyor.

2016 yılında 21 yıl emek verdiğim şirketten ayrılıp kendi firmamı açtım. Prestige Leaf bugün 51 ülkede hizmet veren global bir firmaya dönüştü. Giderek iyileşmek ve başarmak, ama geldiğin yeri unutmadan.”