Gökyüzünde dans ederdi yeryüzü melekleri toprağa ibadet ederek, onu kucaklayacağı anı ve zamanı düşünmeden sadık yarine ulaşabilmenin gururuyla.
Hammaddesi topraktan ruhunu Allahtan alan insan;
İnsanın cesedinin var olabileceği elementleri suyla yoğuran melekler Allahın kendi ruhuyla ilk şahadeti getirdi. İnsanın % 95 ini meydana getiren karbon, oksijen, fosfor, hidrojen, nitrojen ve sülfürün toprakta bulunan elementler olduğunu ispatlandı.
2000 yıl öncesinden yarattığı ruha fazileti veren Allah çamurdan yarattığı fiziği halk etti.
Allahın nuru olan insan ateşe atılmak için her yolu denemekte.
Kainatın bu kutsal emaneti daha yeni filizlenmişken;
Kuruyan tohumları da görmeye şahit olurken;
Ateşin kutsallığına ulaşmaya çalışan pervaneler verilen emanete ruhlarıyla secde ediyor.
Allaha ulaşmak adına her yolu deniyor.
Ruhlara verilen gıda bazen anne karnında bazen 1 yaşında bazen de minicik evladın kollarında babaları, anneleri ateşe atıyor.
Yok oluşlar karşısında deli divaneye dönen ruhlar uçarcasına ateşe atlamak için zikir ederken, açılan makberlerin gizemi ruhları sonsuza saklamanın adabını yaşamak için çamura hizmet yarışında.
Ruhu süsleyen fatihalar, yasinler, hıçkırıklar fani dünyayla istişare ederken akan gözyaşları ateşi körüklemek için inim inim inlemekte.
-Geceyi gündüze bağlayan milyarlarca canlı milyarlarca yıldır can verip alırken;
-Ruhların sahibine kavuşması için yaptığı kıdem çalışmaları yarışır vaziyette.
-Ruhlara yazılan methiyeler; Surelerin manalarını sayfalara kazımışken;
Çanakkale de
Sarıkamış ta
Kırım da
Bosna – Hersek de
Hocalı da
Afganistan da
Filistin de
Arakan da
Irak ta
Suriye de
Mısır da
Ateşe uçan pervaneler “ÖLÜMÜNE SEVENLER” balçıktan yaratılmış olan canlarını onurlarıyla şereflendirerek, ruhlarını ebediyete baki kılarak bedenlerine elveda dediler.
Ateşe uçan pervaneler geri dönmeyi asla düşünmediler.
*HZ. Adem den bu yana insana ve yaratılan her şeye ruh veren Rahman ve Rahim olan Allah C.C. adıyla insanlığın sığınma odağı.
SU.
-
